Witajcie w teatrze rzeczywistości, gdzie kłamcy, nieroby ceniący wygodne życie i aktorzy zostają politykami, księżmi i szefami, w świecie w którym jedyną rolą ludzkości, jest zniewolenie pozwalające finansować władze religii i polityki.
Scena administracji, pokłady sądów morskich, tworzą globalny teatr zastraszenia, ponieważ, to zło chciwości, wygrywa nad dobrem równości ...
W teatrze życia, są reżyserzy rzeczywistości i ścieki dążących donikąd wypowiedzi, ale nigdzie nie ma wolności, a nadzieja umiera wraz z podatkami, wynagrodzeniami i przejawami hierarchicznego terroru.
Strach, to prawdziwy wymiar twojego wymyślonego życia. Człowiek opuści teatr będąc martwym lub zabijając aktorów, dążąc do wolności pozbawionej strachu.
Gdy myśle o polskim teatrze politycznym, widzę przewagę rozumu wolnego człowieka nad stadem pasożytów, których inteligencja została odcięta wraz z pępowiną i wiarą, w hierarchie i pieniądz.
Dydymus (2014 r.)